Northbound NZ: check

21 september 2018 - Auckland, Nieuw-Zeeland

90 Mile Beach

Mijn eerste week in New Zealand zit er op. Nadat het eerste weekend in Auckland heel lastig was, was afgelopen week echt super. I still know why I am here, ook al had ik natuurlijk ook momenten waarop het eventjes iets minder ging. Ik merk dat vooral in de ochtenden, omdat ik nog steeds vrij vroeg wakker ben (yes, the jetleg works the other way around: early mornings and early nights, quite weird, maar oke het zij zo). 

Dinsdag was echt een very lazy day. Het regende en eigenlijk niemand kon en deed iets actiefs. Ondanks dat we ook nog een super vroeg sliepen, was iedereen echt doodop woensdag. Woensdag was Cape Reigna day en zouden we 11 uur lang onderweg zijn en de hele dag bezig zijn, starting at 7am. 

Our first stop was Puketi Forest. Het is een soort van junglebos met (kauri) bomen die miljoenen oud zijn. Very special om te zien. Het voelde ook totaal niet alsof ik in New Zealand was, als je me foto's zou hebben laten zien zou ik echt gezegd hebben dat we ergens in South East Asia waren. Ondanks de regen was het very beautiful en was het een refreshing first stop. 

Na eigenlijk 20 minuutjes zaten we weer op de bus, onderweg naar 90 Mile Beach (which is actually just 50 miles long though). Het was niet echt mooi weer, maar onderweg heb ik mijn ogen uitgekeken naar het mooie landschap. One time you see the Pacific en een paar minutes later ben je bij de Tasman Sea. 90 Mile Beach is niet echt bepaald zomaar een beach. Het is eigenlijk meer een road. Het is niet echt de bedoeling om er te gaan zonnen en er 'normaal' en 'rustig' naar het strand te gaan. While in the bus, suddenly a seal popped up. Hij zat er gewoon rustig op het strand en was even een breath aan het nemen. Het was pretty cool though, want dat maakte dat hij echt super close was. Echt wow was dat. 

90 Mile Beach

Weer terug in de bus, we're heading to Cape Reigna. Het is het noordelijkste punt (where u can come) van New Zealand. Het is de plek waar the Pacific en the Tasman Sea meet. Heel speciaal, want je ziet echt heel goed hoe de twee heel verschillende wateren tegen elkaar aankomen, met wat een noise tho. Ook echt een stunning view from out there. Funny part is ook echt dat we 45 min op Cape Reigna hadden om naar de lighthouse te lopen en dat het moment dat we uit de bus komen het literally so cold is, en nog geen 5 minuten later de zon doorkomt en het heerlijk weer is, for just 45 minutes. Het moment dat we in de bus stappen, begint het natuurlijk weer te regenen: dus, even een samenvatting van New Zealand weather, which can bring you 4 seasons in one day. 

Van Cape Reigna we're heading south again (ofcourse natuurlijk..) en stoppen we bij some dunes again. Echt damn, zo raar, aan de ene kant van het kleine riviertje-achtig ietsheb je echt een soort jungle, en aan de andere kant heb je echt een huge sanddune. Yes, we're going to sandboard down the dunes. Uhum, denk ik dan. Een van mijn grootste angsten zijn hoogtes, dus uhm ja denk dan maar dat je met heel veel fun de hoge, steile duin afmoet met een sort of surfboard. But, I did!! Twee keer zelfs. Wel op driekwart van de duin, en niet helemaal vanaf boven, maar I did it!!!!

Na de zandduinen zouden we weer terug richting Paihia gaan, but first.. Een stop bij de plek waar ze de beste fish&chips van NZ zouden hebben. Met natuurlijk onderweg te zijn met 3/4 alleen maar Engelsen, moest het dan ook wel echt goed zijn en praatte iedereen dan ook alleen maar over van hoe ze zouden moeten zijn (no UK-girl en heb twee keer in mijn leven fish&chips gegeten dus kon nou niet echt leuk meepraten). Apparently vonden zijn het niet zoals het supposed to be, maar ik vond de vis super amazing en de chips, ja mwah, they were quite good. 

Fish&Chips in the bus

's Avonds had ik een afspraak met een vrouw bij wie ik hopelijk au-pair thuis zou worden. Ik had gereageerd op haar Facebookbericht in zo'n Au-Pairgroep en she lives in Paihia, dus ik kon haar personally meeten. Ik vond het toch wel heel spannend om erheen te gaan. I mean, ik heb wel baantjes gehad waar ik wel voor moest solliciteren enzo, maar toch is dit wel een stapje anders. But, she was really really nice en eigenlijk looked it dat ze al had bedacht dat ik het mocht worden. Gister (donderdag) heb ik haar laten weten dat ik het graag zou willen doen. Ik heb helaas nog geen reactie (maar ze zijn in the middle van het openen van hun nieuwe restaurant, so they're really busy), maar ik denk dat het wel goed komt. Ik ben in ieder geval heel blij dat ik nu ongeveer werk heb en dat betekent dat ik over ongeveer 2 weekjes will start en terug ga naar de Bay of Islands voor zo'n maandjes :). 

Gister was het dan ook weer travel-day. Terug naar Auckland (blegh...). My busfriends zijn vandaag allemaal doorgegaan naar Hot Water Beach meteen, waar ik morgen pas heenga (needed to arrange some stuff here in town today). Ik merk dat ik het heel erg jammer vind want damn wat zijn het leuke mensen. Iedereen komt van everywhere: Brazil, UK/Slovakia, Canada, UK, België, France and so on. Gelukkig meet ik ze later deze week weer en zullen we nog wat samen travellen voor een paar dagen!!

Cape Reigna

Ik begin mijn draai eindelijk een beetje te vinden. Ook al merk ik dat ik wel vind dat ik té lang weg zal zijn. My travelplan is dan ook sowieso al aangepast. Ik ga zo'n anderhalve week naar Australië maar, waar ik de Great Ocean Road walk bij Melbourne wil gaan lopen. Daarna in februari al door naar Asia en daarom zo'n maandje eerder terug zal zijn. Maar, ik moet natuurlijk wel naar mama luisteren: "beslis het nu niet allemaal al, en boek niet alles al om, want als je het leuk vind, kan je net zo goed langer blijven". Ohja, mama, ik heb eindelijk ook naar je geluisterd en heb een boek gekocht.

Voor the ones who don't know me that well: ik lees echt bijna nooit, alleen als het schoolboeken waren en ik toets had las ik iets... Maarja, voornemen van deze trip: lezen. Ook heb ik me voorgenomen om zoveel mogelijk mijn hoogtevrees te overwinnen. In Paihia, in the Bay of Islands, waar ik hopefully zal gaan wonen voor een paar maanden kan je heel goed skydiven. Some girls uit de bus hebben het afgelopen week gedaan en iedereen had het erover waar ze dat zouden gaan doen. Ik heb mezelf voorgenomen om het te doen voordat ik Paihia zal verlaten. Dus ja, some voornemens voor dat ik terug kom...

How are things at home? I'll catch you up later en ga nu nog eventjes van mijn heerlijk coffee van Remedy Coffee genieten :)))

xxxx

90 Mile Beach

Foto’s

4 Reacties

  1. Mariska:
    21 september 2018
    Ziet er geweldig uit!
  2. Odette:
    21 september 2018
    Meis i just read al je verhalen en vind je very stoer! Ik hope dat je steeds better in je skin egaat zitten. This is zo'n life changing ervaring, daar kan je years op teren! Stay safe and have fun! X
  3. Nynke:
    21 september 2018
    Lieve Janne, geweldig om je verhalen te lezen! En luister naar je moeder: nu nog niet beslissen over het moment van de terugvlucht. Geniet van alles! Liefs, Paul, Nynke, Sem en Maartje ( die het heel stoer vinden dat je deze reis alleen onderneemt)
  4. Ilse:
    25 september 2018
    Heyy poeps!!
    Elke dag klinkt super vet en geloof me.. Nederland is shittie atm hahah
    Staying tuned over hereeee
    xxilse